Το REPOSIDONIA λειτουργεί ως πρόγραμμα ομπρέλα που περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες και τα έργα που υλοποιεί η iSea σχετικά με την Ποσειδωνία και τα λιβάδια που σχηματίζει σε συγκεκριμένες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της χαρτογράφησης των λιβαδιών, της εκτίμησης της τοπικής βιοποικιλότητας, του αποθηκευμένου οργανικού άνθρακα, της υγείας των λιβαδιών, καθώς επίσης και της ανάπτυξης καινοτόμων εργαλείων ευαισθητοποίησης του κοινού.

Τι είναι η Ποσειδωνία και γιατί είναι σημαντική;

Η Ποσειδωνία (Posidonia oceanica) είναι ένα φανερόγαμο φυτό που ζει στο θαλάσσιο περιβάλλον και είναι ενδημικό στη Μεσόγειο Θάλασσα. Επίσης γνωστή ως Γρασίδι του Ποσειδώνα, είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα είδη θαλάσσιων φυτών στη Μεσόγειο, μαζί με την Cymodocea nodosa και τη Zostera marina. Το μήκος των φύλλων της μπορεί να φτάσει μέχρι τα 1,2 μέτρα και η πυκνότητα αυτών φτάνει τα 10.000/μ². Βρίσκεται στην υποπαλιρροιακή ζώνη σε βάθη έως 40 μέτρα και εντοπίζεται σε βραχώδεις έως αμμώδεις βυθούς, όπου μπορεί να ριζώσει. Στην Ελλάδα, μπορεί να παρατηρηθεί κατά μήκος της πλειονότητας των ηπειρωτικών ακτών και των ελληνικών νησιών. Τα λιβάδια Ποσειδωνίας θεωρούνται ένας από τους σημαντικότερους τύπους θαλάσσιων οικοτόπων της Μεσογείου Θάλασσας, παρέχοντας πλήθος οικοσυστημικών υπηρεσιών. Λειτουργούν ως νηπιοτροφία για νεαρά άτομα και χώροι διαβίωσης για μεγάλο αριθμό ειδών, αφού παρέχουν τροφή και κυνηγετικά πεδία στα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο νερά τους. Η Ποσειδωνία αποτελεί «μηχανικό του οικοσυστήματος» καθώς σταθεροποιεί το ίζημα με τις ρίζες της και αλλάζει την υδροδυναμική κατάσταση της υποπαλιρροιακής ζώνης, περιορίζοντας τη δύναμη των κυμάτων και των ρευμάτων. Τόσο τα φύλλα όσο και το ίζημα κάτω από τα λιβάδια μπορούν να συσσωρεύσουν μεγάλες ποσότητες άνθρακα, καθιστώντας τα λιβάδια έναν από τους σημαντικότερους οικοτόπους που αποτελούν αποθήκες μπλε άνθρακα.

Απειλές και προστασία

Η κύρια απειλή για τα λιβάδια Ποσειδωνίας είναι η υποβάθμιση των οικοτόπων από ανθρώπινες δραστηριότητες. Η υποβάθμιση των λιβαδιών αποδίδεται σε μια σειρά πιέσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια, την παράκτια ανάπτυξη και την ανεξέλεγκτη αγκυροβόληση. Λόγω της σημασίας του, το είδος προστατεύεται από τη σύμβαση της Βαρκελώνης, τη σύμβαση της Βέρνης, την οδηγία για τους οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ) και τον κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1967/2006/ΕΚ) που απαγορεύει την αλιεία με δυναμικά εργαλεία πάνω από τα λιβάδια.

Παρά την εθνική και διεθνή νομοθεσία, η Ποσειδωνία περιλαμβάνεται στην κόκκινη λίστα απειλούμενων ειδών της IUCN από τον Νοέμβριο του 2010, με το καθεστώς της να αναφέρεται ως "Ελάχιστης Ανησυχίας" (LC), κυρίως λόγω της ευρείας κατανομής της σε όλες τις ακτές της Μεσογείου. Παρότι πρόκειται για ένα μακρόβιο φυτό, ο εξαιρετικά αργός ρυθμός ανάπτυξής του το καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτο σε εξωτερικές διαταραχές, εμποδίζοντας έτσι τη φυσική ανάκτηση των λιβαδιών εάν υποβαθμιστoύν. Στη λεκάνη της Μεσογείου, έχει παρατηρηθεί μείωση της Ποσειδωνίας, με τις εκτιμήσεις να κυμαίνονται μεταξύ 11% και 50% ελάττωση της έκτασης των λιβαδιών τα τελευταία 50 χρόνια. Παρά τη διεξαγωγή αρκετής επιστημονικής έρευνας για την Ποσειδωνία, απαιτούνται περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κατανομή της και τις απειλές της στις λεκάνες της Ανατολικής και Νότιας Μεσογείου.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ κάντε κλικ ΕΔΩ